1963 Türkiye'nin Sakarya şehrinde doğdum. Türkiye'nin en yeşil şehirlerinden biridir. Başarılı bir eğitim hayatım oldu. Lise mezunuyum. Maddi şartlardan üniversiteyi okuyamadım. Fakat kitap okumayı asla bırakmadım. Şiir yazmaya ilkokul yıllarında bayram şiirleri yazarak başladım. Lise yıllarında okul gazetesinde makale ve şiirler yazdım. 1983 yılında bir dergide şiirimin yayınlanması şiir yazmaya devam etmemi sağladı. Uzun bir süre şiir yazmaya ara verdim. Eşimden ayrıldıktan sonra tekrar başladım. Şiir, hayatımın anlamı oldu. 2 oğlum var. Biri yazar ve yayınevi müdürü küçük oğlum ise üniversite öğrencisi. Çocuklarını yetiştirmeye adamış, onlarla gurur duyan bir anneyim artık. çocuklarım ve şiir yazıp okumak benim hayatım.
ŞİİRLERİM
ÇOCUKLUGUM..
Nerdesin cocuklugum
Özledim çok özledim
Artık yok edilmiş,kesilmiş
O ağaçlara tırmanmayı
Dutluklar,elmaliklar,incirlikler
Vardı çoookkk eskiden
Çocukluğumda
Varsin yine o ağaçlardan
Yerlere düşeyim
Varsın yine kırılsın
Kolum bacağım
Hepsi girdi çıktı
Kırikci Salih amcanın kapısından
Buluruz Salih amca yoksada
Onun gibi bir kırikci
Yeterki sadece bir gün
Bir gün gelse çocukluğum
Ne güzel ne hasarı bir çocuktum
Aslında özgürlüğün adıydı
Eskiden hasarilik
Meyva bahçelerinde ağacın tepesinde
Meyva yemek
Toz toprağın içinde koşmak
Koyunlarin mandalarin
Arasında dolanmak
Arı kovanların karıştırmak
Arılar ne yapıyor diye
Merak etmek..ne güzeldi
Özgürce...istediğin kapıya girip
Karnını doyurabilmek
Açık gördüğün
Bir komşu kapısına girip
Rahatça sofrasında yemek yemek
Özgür yaşamak artık
Çocuklugum kadar uzak
Ay bile daha yakın
Özgürce yaşamaktan
Önce çocuklugum gitti
O güzelim meyva bahçeleri
Teker teker yok oldu
Sonra komsuluklar
Rahatça girip çıktığımız
O daima birbirine açık
Komşu bekleyen o kapılar
Arkasından kilitlendi
Komsuluklar yok oldu
İnsanlar hala evlerinde
Lakin ruhsuz ve yanlız herkes
Nerdesin cocuklugum
Açın kapilarinizi
Belki o zaman geri gelir
Çocuklugum.....
Fatma Doğru..03.02.2020
EVLAT KOKUSU
Dağlarında baglarında renk renk
Çiçekler acan İZMİR
Yüzüne degil ruhuna
Vuran o deniz kokusu
EGE
Bir kıyısı İZMİR diger tarafı uzaklar
Bir öteye bir beriye
Bir sakinlesen bir azgınlasan
Gözlerim daldıgında
Kokuna hasret kaldıgım İZMİR
Çiçeğimin açtığı
Sana yeni yetma bir çocuk verdim
Deli çağını geçmis yollarında sokaklarında
Genc bir adam verdin geriye yagız
Mis gibi kokusu geliyor
Çiçeklerin kokusumu
Yoksa
EVLAT kokusumu
Kokular birbirine karıştı
Bağrında solmayan açan çiçeğim
Önce ALLAHA sonra sana güvendim
İZMİR
Evladım okullarında yetişsin diye
Ülkemin varlığında
Bir gün
Işık saçan gözleriyle aklıyla
Mihenk taşı olsun diye
Herkese sevgiyle adaletle
Bakmayı öğrensin diye
Ömrünün en güzel yıllarında
Sana gönderdim
İZMİR
Senin baharlarına
Mis kokulu bahcelerine
Evlad ımın kokusu sindi
Ben uzaklarda gözlerimi kapattıgımda
Evimin bahçesindeki degil
Sendeki kokuları hissediyorum
Senin çiçeklerinin kokusuyla
EVLAT kokusu birbirine karıştı
ANNE...
Yüzyıl öteden bilir ayırırmış
Evladinın kokusunu
Duyuyor hissediyorum
Ohhhh...mis gibi
Senden gelen EVLAT kokusnu
İZMİR...Söyle ogluma
Annen seni cok seviyor...
Cometarii