- Një poete e madhe Lindi më 3 korrik 1968 në Vlorë. Ka kryer studimet në fakultetin Histori Filologji, dega Letërsi. Është nga një qytet bregdetar i Shqipërisë, Vlora dhe prej vitesh, si shumë të tjerë, është në mërgim, në Itali. Prej shumë kohësh shkruan poezi dhe prozë, tregime të shkurtëra, duke trajtuar tema të ndryshme e në këndvështrime të ndryshme. Në krijimtarinë artistike, ajo spikat me zhanrin e poezisë. Ashtu siç shprehet vet poetja: "Poezia është bërë pjesë e shpirtit tim. Sa herë rri e meditoj me krahët e frymëzimit fluturoj mbi vendlindje dhe mbi Vlorë dhe përqafoj njerëzit e mi të dashur, prindërit dhe miqtë, shoqet dhe gjithë ata që kam njohur në rrugët e jetës. Më shumë se poezi, vargjet e mia dalin thellë nga shpirti për t'i kënduar jetës shqiptare, njerëzve dhe fatit dramatik të kohëve të sotme, nëpër udhët e emigracionit dhe nëpër Atdhe. Ato janë një buqetë e freskët dashurie për njerezit." Poetja, ashtu siç shikon me syrin e mprehtë të një artisti perspektivën me dashuri për jetën e me një mjeshteri poetike, ashtu do të lejojë ndërhyrjen në vite duke i dhuruar lexuesit shqiptar, deri tani 8 vëllime të bukur e me nivel të lartë artistik: Në mes të hiçit Shpresa, shërbimi i mban gjallë - 2008. Si zogjtë në shtegtim - 2009 Loti i mallit u bë det - 2010 Petalet e zemrës - 201 Agimet blu - 2013 Shtrati i shpirtit - 2017 Kur ti mungon-2018 Poezia e saj ndiqet me interes nga mijëra lexues në Shqipëri e në botë. Ka marrë pjesë në konkurse të ndryshëm si në Konkursin Ndërkombëtar "Habere Artem" që u zhvillua në Romë të Italisë, ku doli një nga finalistët e konkursit duke u nderuar me pergamenën përkatëse. Mori pjesë në Kampionnatin Europian të Poezisë 2020, të zhvilluar në Rumani nga poeti i propozuar për çmimin Nobël, Trandafir Simpetru, ku Edhe këtu është një ndër finalistet, etj. Ka marrë vlerësime të ndryshme në vendin e saj dhe është pjesëmarrëse, me poezitë e saj, në shumë antologji.
MENDITIM
Jashtë era ulërin si bishat,
E uritura, dimrave të sertë,
Qepenat kërkëllisin përplasjeve tërmeteve,
Makinat zëçjerrur rrugës uturijnë,
Suferina godet dritareve të brishta,
Unë ëndërroj,
Ta gëlltis qiellin e sterrosur,
Muzgun e kobshëm ta vras,
Të ndricoj yjet, hënën e plagosur,
Të lindi dita e re agimesh e purpurtë
Të shikoj të dashurit puthjesh qafosur!
Marjeta Musaraj (Hamataj)
ME DOGJE O NËNË
Më dogje o nënë, u shkriva në zjarr si kërcuri,
Ulem gjirit tënd, të ledhatoj me puthje,
Gjiri jot kullonte si uji nën zalle,
Burimi i shpirtit, ku njomënim buzën e tharë!
Sy çelur shikoj nga porta, kur vij për tek ty.
Kalandrat e shpirtit, më ndezin gjakun,
Oh, ky mall, që më treti si pika gurin,
Vi e qaj me ligje, kur ti uleshe pragut!
Vezullimi jot, i galantikave zhuritur,
Ashkla drush, më hyn në poret e trupit,
Puth gurët e pragut, sofateve të luleve,
Ku duart e tua lyenin, me llakun e hënës gurët!
Flas me shpirtin tënd, natës mistike,
Fluturoj larg, mbi dhjetëra Galaktika,
Ku ti linde, dhe rrite, tetë drita,
Ku ti për jetën e fëmijëve, u faleshe Perëndive!
U prefsh në paqe o kapedania ime e shtrenjtë,
Mbush dy vjet e për pak ditë, o jeta ime o dritë.
Ohhh moj nënë, sa mall që kam,
Ma ke ndezur shpirtin flakë zjarr.
Marjeta Musaraj (Hamataj)
Cometarii