Sherife Allko.Lindur në 27 .12 .1964 në qytetin e Librazhdit ..Ka mbaruar shkollën mesme.dhe fakultetin ekonomik .E martuar kam dy fëmijë .. Jetoj në Tiranë . .Kam filluar të shkruaj që në moshen 10 vjeç ..Poezitë e mia botoheshin në revistën Pionieri të asaj kohe dhe lexoheshin në radio Tirana ...Kam marrë vlerësime të ndryshme per poezitë e mia nga istanca të ndryshme. Jam përfshirë në disa antologji të botuar nga Unioni Global i Poetëve Shqiptar .Gjithashtu kam qënë pjesmarrëse në konkurse të ndryshme ku dhe jam stimuluar me çmime të parë të dytë dhe të tretë nga muza poetike "Albert Jaçe".Gjithashtu jam stimuluar me çmime e çertefikata nga Poetas Unidos Del Mundo, dhe nga La Casa Poetica Magia y Plumas me administrator Cristian Camilo Serna Villada .Gjithashtu dhe në portale të ndryshme si në Dritare Info me redaktor Gjin Kol Musa Politologjia .com me drejtues Albert Zholi Gjithashtu dhe në Gold Class of School Albania ..Pjesmarrese në revista të ndryshme një nga këto është dhe Revista Kulturore Artistike e Shkencave" SHARRI " Kam një gamë të plotë me tregime e poezi etj por që nuk janë hedhur në qarkullim ... Poezia për mua është Ajka e mendimit që nuk fal asnjë gabim.
MASKA
U afrova para pasqyrës ,
Fytyrën time të bukur pashë.
Mendova njē çast tē ndryshoj
Një maskë të re të provoj .
Fillova nga vetulla me penel ,
e nxiva sa desha vetë ,
Faqeve fasadë të bardhë
dhe pak ngjyrë ari i vura
Si dielli të më dukej vetja .
Po thashë me vete ,
si pak të holla buzët kam,
Pa t'u bëj një injeksion
ti bëj të trasha se modë janë .
Flokët bukur rrica -rrica
dhe një pirsë mbi buzë e hundē
Thashë me vete e lumturuar ,
pa ta shoh pak vehten unë ?
Sapo në pasqyrë u ktheva
Lemerita e tmerruar .
Jooo , nuk pashë veten time,
por unë pashë një tjetër grua ..
Fytyrë e fshehur nën maskë ,
fshehur identitetin njeri ,
por zemra nga brënda filloj të flasë ;
largohu nga unë o maskë ti .
PAKË SHPRESË
Në trotuaret e botës
eci-eci dhe vrapoj ,
jo me taka si në vendin tim,
por me këmbët zbathur
e zemëruar me planetët.
Nuk ka më salla mondane
ku kërcehej tangoja,pihej vera
e derdhej shampanja .
Jo ,askund nuk ka .
Përplasem mureve të harresës ,
ku përbuzja e ironizimi
e coptuan durimin tim
në harresën e botës .
Eci e eci në trotuaret e botës ,
nën hijen e gradaçielave të larta ,
që hijerëndë më vështrojnë ,
teksa unë vrapoj me shpirtin e trazuar .
Eci e eci ,vrapoj si maratonomak
në trotuaret e botës
lë gjurmët e mia ,
si damka mbi trupin e skllavit .
Buzëqesh o botë e madhe
buzëqesh për të gjithë ne !
Ti nuk je burgu
i shpirtrave të trazuar.
E lashë udhëtimin në mes .
U ktheva mes jush ,
O njerëz të vëndit tim !
Djersën dhe mallin
në tokën time do e mbjell .
Gonxhe e sapo çelur të mbetet dashuria
Kopshtin me lule e përshkoj
me lotë ngjyrash ,në emrin tënd dashuri .
I prek me dorë një nga një
E pres prej tyre një fjalë të ngrohte
Fjalën e shpirtit ^ të dua ."..
"Të dua"të më thonë të gjitha lulet
këtë ditë feste të bukur Shën Valentini .
Sa herë me sy të më kërkoni,
aty pranë jush do jem e përkulur,
me shpejtësinë e erës rrëmbyer .
Një përqafim do jap me çiltërsi,
një buzëqeshje dua të marr në këmbim
Dhe gjithë bota është e imja .
Me penel dhe ngjyrat e dashurisë ,
do lyej qiellin blu , në ngjyra jete,
Në gjyra dashurie të flakëruar .
Si yjet qëndrojnë qiellit ndriçuar .
Cometarii