Çarçafi i Mumjes
Kapur fort ...
në një trekëndesh të çuditshëm
Fytyrat e shenjtëruara nga pritja ...!
,kandilat u ndriçonin
Dashuroheshin marrëzisht me eren
Dhe plakëshin para se dashurin te fillonin
Në errësirë .do t'u shfaqeshin
linjat e sekretet nje nga nje.....
Qielli do tu vinte si dashnor i ri....
Prej mishit janë lerni t'u hyje "drita fallko"
Te lodhur e të vyshkur rrezohëshin
në segmentet shkarpa...?
Buzët u lëshonin bojë manushaqe
ngjyra te kuqerremta,në letra të grisura si flatra
Trupin kanë mbuluar me çarçafin
e mumjes së trisht
Shtruar në shtratin e vjeter te bardhe e antik
Pulsi me hapin e jetes me vrull u godet
Duke sfiduar kohen e humbur që u iken shpejt
Pa shijen e puthjes...
Era e ashpër u la njollë te bardhë
Në mjekrën n e dashnorit te ri
E moshe e rrudha ne ballë
Gulshime vitësh shprehur pa fjalë
Me mutacionin e heshtjes me mallë
Dashuria u kishte ikur ende pa ardhë....
Koha ka ardhur
U ngrite ti Covid , ti gjeme e tradhëtisë
Që nga stepat e Azise ashtu tinëz e shtruar
Fluturove mbi oqeane me helmin e vetmisë
Dhe botës i solle vdekje , jetën e kercenuar
Çështë kjo pandemi , kjo sëmundje njerëzisë
I vjen rrotull globit njerëzimin ta shfarosë
Që nga mesjeta zgjedhur armët e ligësise
Qyteterimin tonë të kercënoj e ta plagosë
Rruget , lagjet, qytetet u nxine me arkivole
Gjithë bota u rrenue nga ky perbindësh i zi..
Shpirtërat e pafajshem o Zot pse i more?
Të lutem strehoi pranë vetes në qiellin tënde gri..
Pranverë o stine e bukur erdhe në shpirtin tim.
Kur vdekja e shkretë covid pranë meje qendron
Per botën mbarë lutem kerkoi sot shpetim
Dhe Loti i mallit të jetës faqën ma përshkon
Buzët më dridhen , as zë më nuk kamë
Nuk e di më kush jeni ,nuk di se kush jam?
Strukesha brenda vetës nga tmerri i paparë
Tjetërsoj krejt botën zhvlerësoj dhe besimin
Të marrosur dhe të çmendur nuk shohin as vëllan
Mallkuar qoftë o zot kush mban në shpirt cinizmin
E pyetem pranveren deri kur me ankth e lot.?
korbat që klithnin mbi trupa që s'u varrosen dot
E unë qē nga lindja e diellit të perlotur rri e veshtroj
Edhe ne u shterrofte oqeani, une prap o zot besoj...
BUTTERFLY
Me fustanin prej lulesh, si zanat zbukuruar
Perëndesh e qiellit ti flutur zbrite
buzeqeshje pentagrameve me nota kaltëruar
Hidhje valsin e dadhurise nga zemra jote
Që kurr nuk u shua
Me dritat e natës të vezullonte dashuria
E fytyrën tënde të shkelqente pa mend..
Simfonin e dashurisë kur e filloje
Mbi pedale te pianos ti zure vend...
Mbretërit me frymen tënde zemrat i ushqenin
Bjondin me sy te zi" Butterfly"fluturon
Fytyra dhe shikimi te shkelqen ndritë dhe rrezaton
Muzika e Bethovenit si prush ty të gjalleron
mbremjeve hidhje valsin ne pallatet mbretërore
Meshkujt pritnin ne line me ty te vallëzonin
Shpirti u godiste me flaken që ti ndizje prore
Me ritmin e simfonise krahet e tu të vezullonin
Gjithë elegance i stolisje mbremjet madhore
Njerëzit deheshin me bukurin tende perrallore
Me pije freskuese njomnin buzën e shkrumuar
Deshirat i hedhnin qirinjëve nepër parvaze te dritarëve ndezur, kush do te fitonte ty?,,
Butterfly lozonjare larte drejt qiellit fluturoje
Te gjithe u çuditën nga finalja e muzikes drithërore
Ofshamat u elektrizuan me qiellin kur ti dashuroje
Me henën, dashurinë "love in moon"...
Cometarii
!