МОЈАТА НАЈГОЛЕМА ЉУБОВ Таму, далеку, каде сонцето го милува небото и реките бистри ја љубат татковата земја, таму, каде утрата мирисаат на топол леб од мојата мајка, а ноките полни ѕвезди шепотат најубави бајки, таму е мојата најголема љубов на светот. Таму, каде секој камен, секое битие се издига до совршенство и утринската роса го милува лицето, а птиците пеат од утро до ноќ, таму е мојата најголема љубов на светот. И денес, додека чекорам по улиците на непознат град, чуствувам мирис на леб од мајките на некои други деца, се сеќавам на моето детство на белиот леб и двете испружени раце, за миг чувствувам болка до бесвест, а в грло нешто ме стега, ја посакувам мојата најголема љубов на светот, го посакувам крајот мој роден ја посакувам топлата мајчинска прегратка барем за миг тагата да ми изчезне. Автор:СВЕТЛА БААРА

MY BIGGEST LOVE There, far away, where the sun caresses the sky and the clear rivers love their fatherland, there, where the mornings smell of warm bread from my mother, and the nails full of stars whisper the most beautiful fairy tales, there is my greatest love in the world. Where every stone, every being rises to perfection and the morning dew caresses the face, and the birds sing from morning till night, there is my greatest love in the world. Even today, as I walk the streets in an unknown city, I smell bread from the mothers of some other children, I remember my childhood on white bread with both arms outstretched, for a moment I feel pain to the point of unconsciousness, and something tightens in my throat, I want my greatest love in the world, I want it the end of my birth I wish her a warm motherly hug at least for a moment let my sorrow disappear. Author: SVETLA BAARA